eski fincanlar

İlkbahar  Yüzümü bulutlara kaldırıp Dua eder gibi mırıldanıyorum Kuşlarla, otlarla yıkanıyorum Rüzgârla, ilkbaharla  Güneş göz kapaklarımı ısıtıyor Ah! Güvenilmez ilkbahar güneşi Rüyada mıyım, gerçek mi bu Hem var gibiyim, hem yok gibi  Bir güney kentinde, bir kıyı kahvesinde Başakların sonsuz salınışı Burada, kendimle baş başa Ömrümü böylece tamamlayabilirim  Bir kuşu dilinden hiç öpmedim Belki bir gün öpebilirim Belki bir gün rüzgâr olurum ben de Eserim başakların üzerinden Kalbim bir yaz gününe karışsın isterim Bir kuş cıvıltısında doğmak için yeniden   ATAOL BEHRAMOĞLU